Με τη φύση να βρίσκεται σε έκσταση ολοχρονίς, μύθους να το συνδέουν με τους θεούς του Ολύμπου, 30 χωριά που κατοικούνται, ΠΟΠ προϊόντα και δύο θάλασσες να το βρέχουν, θα ήταν παράδοξο αυτός ο τόπος να μην έχει να ταΐσει τον επισκέπτη. Δεν πρόκειται για κουζίνα υψηλής γαστρονομίας ούτε για δυσεύρετα προϊόντα, αλλά για καρπούς που κρέμονται στα δέντρα και αλλάζουν με τον κύκλο των εποχών, για μανιτάρια που φυτρώνουν κάτω από πεσμένα φύλλα, για χόρτα που βγαίνουν γύρω από τις πλακόστρωτες πλατείες και για συνταγές που έχουν διατηρήσει οι νοικοκυρές από προπολεμικά συνταγολόγια. Σε αντίθεση με τους ξενώνες, που έχουν ανεβάσει τον πήχη με τις υψηλές υπηρεσίες τους, οι ταβέρνες στα χωριά του Πηλίου προσφέρουν ακόμα απλή κουζίνα, πολλές φορές πρόχειρη και καμιά φορά σε ατημέλητο περιβάλλον.
Στα χωριά του φιρικιού
Οι Μηλιές, η Βυζίτσα, οι Πινακάτες είναι διατηρητέοι οικισμοί και μαζί με τον Αγιο Γεώργιο Νηλείας αποτελούν τα χωριά που παραδοσιακά παράγουν το ΠΟΠ πηλιορείτικο φιρίκι. Στη Βυζίτσα επισκεφτείτε τις Εσπερίδες (Αγροτουριστικός Συνεταιρισμός Γυναικών «Εσπερίδες», Βυζίτσα, τηλ. 24230-86838), τον αυτοχρηματοδοτούμενο συνεταιρισμό –πρωτοβουλία των γυναικών του χωριού–, που αριθμεί 13 μέλη, ηλικίας από 23 έως 76 ετών. Στο φροντισμένο εργαστήριό τους θα βρείτε όλα τα φρούτα της περιοχής μεταποιημένα σε μαρμελάδες, γλυκά κ.λπ. Επεξεργάζονται περί τους πέντε τόνους φιρίκι και συσκευάζουν 5.000 βάζα τον μήνα. Φτιάχνουν επίσης τσιτσίραβλα και φτέρη τουρσί, γλυκό αγριοσαμπουκιά, ένα είδος μύρτιλου. Σύντομα θα λειτουργήσει και το e-shop του συνεταιρισμού. Λίγο πιο πάνω, προς την πλατεία, βρίσκεται το καφέ Ερωδιός, που δεν προτείνεται σε μη καπνιστές, έχει όμως ρομαντική διάθεση και ωραία θέα. Επί της πλατείας, η ταβέρνα του Γιωργάρα (τηλ. 24230-86359) φημίζεται για τις σούβλες, σερβίρει όμως και ωραίους λαχανοντολμάδες και αγριογούρουνο στιφάδο.
Κάντε μια βόλτα στις Πινακάτες μετά τις 11 το πρωί, όταν ο Μάριος έχει ξεφουρνίσει τα πρώτα ψωμιά (πλατεία Πινακατών). Τον πέτρινο φούρνο άναψε πρώτη φορά το 1934 ο παππούς του. Σήμερα παράγει περί τα 40 κιλά ψωμί ημερησίως, ενώ τα Σαββατοκύριακα βγάζει και κουλούρι Θεσσαλονίκης. Στις Μηλιές, ένα από τα ωραιότερα καφέ-μπαρ με εκατοντάδες κορνίζες να το στολίζουν είναι το Αννα, να ένα μήλο (Μηλιές, τηλ. 24230-86889). Αλλη μία επιλογή για ποτό είναι το Ρόδο και το Αηδόνι (Μηλιές, τηλ. 24230-86689), όπου μπορεί να βρεθείτε μπροστά σε κάποιο αυθόρμητο μουσικό δρώμενο, καθώς ιδιοκτήτρια είναι η τραγουδίστρια Τάνια Τσανακλίδου.
Κοιτώντας το Αιγαίο: Ζαγορά, Τσαγκαράδα
Η Ζαγορά είναι ο «κήπος της Εδέμ», με παραγωγή 15 εκατομμύρια κιλά μήλα από 8.500 στρέμματα. Ο συνεταιρισμός γιόρτασε φέτος 100 χρόνια αδιάλειπτης λειτουργίας. Περίπου το 20% της παραγωγής του εξάγεται σε Ισραήλ, Αίγυπτο και Κύπρο. Δοκιμάστε «το μέλι των Κενταύρων» (πετιμέζι φιρικιού). Ενα από τα ιδρυτικά μέλη του συνεταιρισμού είναι και η Νίκη, στην ταβέρνα της οποίας, το Μεϊντάνι (Ζαγορά, τηλ. 24260-22626, www.meintani.gr), τρώνε οι ντόπιοι. Σε ένα απλό μαγαζί, με ένα μπαλκόνι που κοιτάει την αιγαιοπελαγίτικη θάλασσα, η οικοδέσποινα θα σας σερβίρει πιάτα με εποχικά υλικά. Αξίζει να γευτείτε γίδα κοκκινιστή, ριγανοκεφτέδες –που δεν περιέχουν κιμά αλλά μυρωδικά και λαχανικά,–, κεφτεδάκια, τράγο ψημένο στη λαδόκολλα και κοντοσούβλι.
Για τις ταβέρνες και το καλό φαγητό, φημίζεται και η Τσαγκαράδα. Το Αγνάντι (Τσαγκαράδα, τηλ. 24260-49210) βρίσκεται στην πλατεία των Ταξιαρχών. Ακολουθώντας ένα πλακόστρωτο θα δείτε το εστιατόριο της Ισπανίδας Maria Jose και του Κωνσταντίνου, που σερβίρει κυρίως μεσογειακή κουζίνα. Δοκιμάστε το κουνέλι με αστεροειδή γλυκάνισο και ντομάτα και μανιταρόσουπα με άγρια και καλλιεργημένα μανιτάρια. Σε ένα από τα προνομιούχα τραπέζια κοντά στο τζάκι, μπορείτε να απολαύσετε ένα κρασί από την Αργαλαστή και τον Τύρναβο.
Από το 1965 λειτουργεί ο Παράδεισος (Τσαγκαράδα, τηλ. 24260-31121, www.pilioparadisos.gr). Το εστιατόριο του ξενοδοχείου σερβίρει παραδοσιακές συνταγές και η σπεσιαλιτέ του είναι τα κοκκινιστά χόρτα με αυγά μάτια, μια συνταγή που γεννήθηκε από την ανάγκη των αγροτών να τρώνε κάτι θρεπτικό και εύκολο στα χωράφια. Το βράδυ οι ντόπιοι πίνουν τσίπουρο και βουτάνε το φρυγανισμένο ψωμί στο γαλοτύρι, ένα μαλακό τυρί σαν κρέμα. Δοκιμάστε σπετζοφάι με φρέσκα λουκάνικα διάφόρων ειδών, και κάποια από τις πίτες που φτιάχνει η μητέρα του ιδιοκτήτη, Κωνσταντίνου Ρηγάκη, Ελένη. Ο ίδιος έχει φτιάξει μια αξιόλογη λίστα με 50 ετικέτες κρασιού, σε πολύ καλή τιμολόγηση.
Σημασία στο κρασί δίνουν και στον Δειπνοσοφιστή (τηλ. 24260-49825, 6977-975082, www.dipnosofistis.com), που λειτουργεί από το 1992 σε ένα υπέροχο κτίσμα. Προτιμούν τα ντόπια προϊόντα για τις συνταγές της ελληνικής και μεσογειακής κουζίνας που μαγειρεύουν. Δοκιμάστε μανιταρόσουπα, κότσι με καραμελωμένο φιρικόμελο και για το τέλος μηλόγλυκο ή άλλο επιδόρπιο που γίνεται με τα φρούτα της κάθε εποχής. Η λίστα κρασιού περιλαμβάνει περί τις 20 ελληνικές ετικέτες. Μπροστά στη μεγάλη πλατεία της Τσαγκαράδας, η Κλερ και ο Χρήστος έφτιαξαν τον Χαμένο Μονόκερο (The Lost Unicorn, τηλ. 24260-49930, www.lostunicornhotel.gr) το 2004, σε ένα οίκημα του 1890. Ο ξενώνας μοιάζει να βγήκε από τις σελίδες των βιβλίων του Tolkien ή θα μπορούσε να είναι το σπίτι της «Πριγκίπισσας με το ρεβίθι» ή του Χάρι Πότερ. Το εστιατόριό του θυμίζει σάλα χορού και σερβίρει ευρωπαϊκή κουζίνα. Θα γευτείτε πάπια κονφί, φιλέτο αλλά και vegetarian επιλογές, όπως μανιτάρια με σπανάκι και σούπα κάστανο. Η λίστα κρασιών περιλαμβάνει μόνο ελληνικές, τοπικές ετικέτες και έξι μπίρες εγχώριας παραγωγής. Λέγεται πως η τάρτα λεμονιού είναι ικανός λόγος για να το επισκεφτείτε.
